Trekkers

Goedendag iedereen! Sinds 2 februari 1962 ga ik door het leven als Marc Gaspar. Sinds 1990 woon ik in het lieflijke dorp Charneux in het Land van Herve. Getrouwd en papa van drie kinderen, Coraline, Aymeric en Alois.

Mijn eerste kennismaking met MS dateert van 21 september 2009; ik zag dubbel. De tweede afspraak vond plaats in het weekend van 20 februari 2010, waar het zicht me opnieuw twee, drie dagen lang parten speelde”. Ik wacht nog op de derde afspraak. Ik kan wachten, ik ben niet gehaast.

In het kort: eerste opstoot op 21.09.2009; dubbel zicht. Tien dagen ziekenhuis, gezichtstests, magnetische resonantie, scanner, bloedafname, MRI van wervelkolom, lumbale punctie… Alles er op en er aan. Op 2 november doet mijn neuroloog van toen het verhaal in tien minuten. “U hebt MS. Geen behandeling, alleen cortisone bij opflakkeringen”.

Begin 2010 ontmoeting met de Franstalige Liga; ik ga naar voorlichtingsbijeenkomsten waar ik veel te horen krijg over wat de toekomst me zal brengen met deze ziekte. Er is dus nog niks verloren. Oef! Ik verander van neuroloog die wel de tijd neemt om de ontwikkelingen van de ziekte en de onderzoeksuitslagen uit te leggen. Sinds begin september ben ik onder Rebif 44, met de maximumdosis tijdens onze tocht op Baraque Fraiture. De overstap op die maximumdosis is heel moeilijk: slapeloze nachten bij elke injectie, twee maanden lang. Uiteindelijk wordt dat heel vermoeiend voor lichaam en geest.

Nu slaap ik goed, vooral maandagavond na de fikse training die Fabienne ons bij TC Forme oplegt. De voorbereiding van onze trektocht vordert opperbest.

Ik hoop op onze reis mensen te ontmoeten die hetzelfde meemaken als ik en zo te ontdekken hoe zij met MS omgaan. Een streek bezoeken in omstandigheden zoals wij die zullen kennen, moet constructiever zijn dan een toeristische trip. Ik zou de mensen ook graag zeggen dat welke ziekte ook, zoals de onze, ons niet belet te leven, te ontdekken, te reizen, kennis te maken, ook als het niet altijd rozengeur en maneschijn is.

Ik werk in de wegenbouw; wij leggen asfalt om onze auto’s vlot te laten bollen; ik denk dat we geen werk te kort zullen hebben dit jaar, als onze ministers geld vinden.

In mijn vrijetijd:

-elke maandag intensieve training voor Marokko,

-elke dinsdag sporten met mijn groep van “2x20 jaar”; we beoefenen verschillende teamsporten,

-in het weekend trek ik erop uit met vrienden, op de motor,

-af en toe doe ik mee aan wedstrijden met tele-geleide autootjes van de modelbouwwinkel Reducta,

-verder rijden we met onze kinderen naar hun sportvereniging, en bekijken we basketbal (Coraline), rollerhockey ( Aymeric), kin-ball (Alois) Onze weekends zijn flink bezet!

Dank aan alle mensen die zich helemaal geven opdat wij dit project kunnen beleven. We zien mekaar terug op 12-13 februari.

Tot binnenkort, Marc

<< Back